Funkcjonalność metody spawalniczej MMA

Synonimiczne określenia metody MMA (Manual Metal Arc Welding) to: 

• spawanie elektrodami łukowymi otulonymi; 
• spawanie SMAV; 
• spawanie 111. 

W jaki sposób należy spawać elektrodą łukową? 

Ręczne spawanie łukowe metodą SMAV jest procesem, w którym uzyskujemy trwałe połączenie poprzez stopienie materiału spawanego z łukiem elektrycznym topliwej elektrody otulonej, przy pomocy ciepła. Mechanizm spawania elektrodą otuloną zaczyna się w momencie, gdy wystąpi akt tzw. kontaktu, czyli zetknięcia materiału spawanego z końcem elektrody. Wtedy elektroda zaczyna się topić, natomiast krople topionego metalu spajają się, tworząc jeziorko spawalnicze, które zamienia się w spoinę po ostygnięciu. Bardzo istotnym aspektem w prawidłowym przebiegu tego procesu jest precyzyjne utrzymywanie łuku o niezmienionej długości, jednocześnie przesuwając końcową część elektrody wzdłuż osi spawania. Otulina będzie wytwarzała gaz profilaktycznie ochraniający roztopiony metal przed wpływem czynników zewnętrznych, który utworzy na powierzchni metalu skupisko żużlu. Powstały żużel po zakończeniu pracy powinno się ostukać młotkiem w celu usunięcia go z powierzchni metalu. Koniec spawania wyznacza moment odsunięcia elektrody otulonej od materiału spawanego, gdyż łuk elektryczny ulega wtedy przerwaniu. 

Podstawowe funkcje otuliny: 

• wytworzenie powłoki żużlowej ponad krzepnącym metalem spoiny oraz ciekłym jeziorkiem; 
• profilaktyczna osłona łuku przed dostępem czynników atmosferycznych; 
• regulacja chemicznego składu spoiny; 
• wprowadzenie do spawania pierwiastków wiążących azot, odtleniających oraz rafinujących ciekły metal powstałej spoiny. 

Powyższe funkcje zasadniczo służą do zapewnienia własności eksploatacyjnych oraz wymaganej jakości złącza spawanego. 

Urządzenia niezbędne do spawania łukowego MMA: 

• transformatory spawalnicze; 
• prądnice spawalnicze; 
• prostownikowe zasilacze spawalnicze; 
• przetwornice spawalnicze. 

Rodzaje elektrod łukowych 

Elektrody łukowe możemy podzielić na cztery podstawowe rodzaje, wyróżniające się ze względu na otulinę w nich zastosowaną: 

• (A) – elektrody kwaśne, u których otulina składa się z tlenków żelaza oraz odtleniaczy. Uwzględnione elektrody suszy się tylko w wypadku wystąpienia problemów ze spawaniem czy wykwitów. Doskonale sprawdzą się, jeżeli chcemy osiągnąć gładką oraz płaską spoinę. 
   
• (B) – elektrody zasadowe, u których w skład otuliny wchodzą węglany magnezu i wapnia oraz fluoryty. Wykonana przy ich pomocy spoina czołowa wyróżnia się dużą odpornością na potencjalne pęknięcia. Warto jednak uwzględnić, że wadą powyższych elektrod jest fakt, iż przed procesem spawania należy suszyć je przez około dwie godziny w temperaturze 300–350°C. 
   
• (C) – elektrody celulozowe, u których otulina zrobiona jest z celulozy i odtleniaczy.  Atutem tych elektrod jest fakt, iż zawierają bardzo mało wody, dlatego nie suszy się ich przed użyciem, a co za tym idzie doskonale nadają się one do wymagających prac polowych (np. spawania rurociągów). 
   
• (R) – elektrody rutylowe, u których otulina złożona jest z odtleniaczy (żelazokrzemu oraz żelazomanganu) i rutylu. Są one najbardziej uniwersalne spośród elektrod dostępnych na rynku, łatwe w użyciu, bezproblemowo odchodzi z nich żużel, posiadają gładką spoinę, a oprócz tego zazwyczaj nie wymagają suszenia. Negatywną stroną ich budowy jest natomiast stosunkowo krucha powierzchnia. 

• (RA) – elektrody rutylowo–kwaśne, które łączą w sobie cechy podstawowe elektrod rutylowych i kwaśnych. 
   
• (RB) – elektrody rutylowo–zasadowe, które łączą w sobie cechy podstawowe elektrod rutylowych i zasadowych. 
   
• (RC) – elektrody rutylowo–celulozowe, które łączą w sobie cechy podstawowe elektrod rutylowych i celulozowych. 
   
• (RR) – elektrody rutylowo–grube, które mają w sobie cechy podstawowe elektrod rutylowych, lecz charakteryzuje je większa grubość otuliny. 

Profilaktyka przechowywania elektrod łukowych 

Cechą charakterystyczną elektrod jest higroskopijność, ze względu na którą należy przechowywać je w suchym pomieszczeniu, najlepiej o temperaturze pokojowej. Typ elektrod zasadowych (B) chłonie wodę najszybciej, nawet z powietrza, dlatego wskazane jest, aby dodatkowo umieścić go w specjalnym termosie, gdzie panuje temperatura zalecana przez producenta. Elektrod nie powinno się wyjmować z oryginalnych opakowań, w których je dostajemy, ani przechowywać ich w stosach. 

Pytania naszych klientów